Zeekajakken

Maandag 30 mei
De camper opgehaald, nadat we ’s ochtends nog lekker geslenterd hadden door Vancouver. Toen via een grote supermarkt naar de boot voor de overtocht: eerst naar Swartzbay op Vancouver Island en dan door naar Fulford Harbour op Salt Spring Island. De eerste boot konden we als laatste camper mee; dat was mazzel. De volgende – die een keer per twee uur gaat – was net vertrokken toen we aankwamen omdat we een half uur vertraging hadden. Relax-relax: het is vakantie ;-) Dus toen op de parkeerplaats de camper gaan inrichten. Gevolg was wel dat we pas om 21.00 uur de boot hadden en in het donker op de Campsite kwamen. Wel onderweg een hert vlak voor de auto de weg over zien steken.

De wekker wel gezet om 7.00 uur, maar niet afgegaan. Gelukkig kijken we om 7.30 uur op de wekker en staan dan snel op. Onze eerste nacht in de camper is prima verlopen. Het bed is ruimer dan gedacht en ook lekker lang. Alle spullen voor het kajakken pakken en nog even een wandelingetje maken naar de kust. Daar zien we een slang (zwart met een geel-groene streep); later maar eens opzoeken wat voor een het was en of die giftig zijn. Hij staat op de foto. We rijden weg en proberen uit te vinden waar we moeten betalen voor het overnachten. Dat blijkt bij een hokje te zijn dat we in het donker voorbij gereden zijn. Er staat een automaat en we betalen de $18 per creditcard.

Op het afgesproken punt ontmoeten we Annemarie (van de organisatie die de zeekajak-reis regelt) en Christine, die ons zal begeleiden. Onderweg het volgende wild dwars over de weg: schapen… Het lijkt Schotland wel.

Nadat we alle spullen in waterdichte zakken hebben gedaan en instructie hebben gekregen gaan we op weg. Het weer is goed, het water erg helder. We zien van alles: purple seastar, leather bags, kwalletjes, krabben etc. We peddelen langzaam naar een eilandje en zien daar de Canadian Oyster Catcher (soort scholekster), die behoorlijk bedreigd is – zo legt Christine uit. Ze is een geweldige gids/reisleidster, en weet veel van de omgeving en de natuur. We lunchen uitgebreid op een strandje en vertrekken weer om vervolgens nog allerlei dieren te zien: zee-arenden, een nerts, een racoon (wasbeertje) en – ook voor Christine de topper – drie Canadian River Otters die we goed op de foto krijgen.

De oversteek naar het eiland waar we kamperen (Portland) moet goed getimed worden, omdat we de ‘zeestraat’ oversteken waar de grote (en iets minder grote) ferries varen. Daar heeft Christine een heilig ontzag voor. Op Portland Island maken we nog een wandeling van 2 uur waar Christine ons van alles vertelt over bomen, eetbare planten, ontzettend veel bessensoorten (helaas nog lang niet rijp) en gaan dan eten: pasta met veel verse groenten. We wassen af in zee, zout water van zo’n 5 graden. Daar krijg je het niet heel erg schoon mee…

Het wordt ‘s avonds wat kouder, maar behoudens enkele spetters hebben we het droog en zelfs zonnig en warm gehad. Ook ’s nachts niet koud in de tent. En we hebben de wasberen niet gehoord. Het gebeurt volgens Christine regelmatig dat die onderling vechten in de buurt van tenten (en dus van voedsel). Daarom moet je je eten goed opbergen (alles in ziploc zakken). De volgende dag weer eenzelfde mooie dag (ondanks de weersvoorspelling blijft het droog), waarbij we wat meer de ondiepe wateren rond eilandjes bevaren en het zeeleven ‘spotten’. Weer een wandeling langs strand en rotsen gemaakt en in de poeltjes en onder stenen de ongelooflijke hoeveelheid leven gezien: kokkeltjes, visjes, ontelbare krabbetjes, aaltjes etc. Geweldig! Een ervaring die we iedereen aanraden en, Wouter en Dorien: ontzettend leuk om te doen met de meiden.

Als we weer bij het eindpunt zijn (Fulford Harbour op Saltspring Island) en hebben ingepakt vallen er weer een paar druppels: wat een timing.