Zeearenden in overvloed (en andere wilde verhalen)
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Anne Mieke
04 Juni 2011 | Canada, Campbell River
Vrijdag 3 juni
Rustig opgestaan na een goede nacht. Het weer ziet er goed uit; klaar voor de reis noordwaarts richting Campbell River. We willen daarvoor nog gaan alpine-wandelen bij het Forbidden Plateau op ruim 1000 m hoogte rond Mount Washington, maar de berg zit fors in de wolken. Afwachten of het lukt dus.
Al direct bij het omhoog rijden begint het fiks te regenen. Gelukkig maar kort. Daarna wordt het mistig en helemaal boven blijkt wandelen niet te gaan lukken want er ligt nog zeker een meter sneeuw!!
Terug naar beneden en naar de kust. Daar begint de zon volop te schijnen. We gaan via een ommetje ;-) richting Seal Bay Park om te wandelen: alweer dicht bos met enorm hoge bomen en veel varens op de rond. Lijkt wel Cathedral Grove, maar dan met mooi weer. We kunnen aan twee kanten van de weg het park in. De ene kant met een pad richting zee, de andere kant rondwandelen – maar ook met een waarschuwingsbordje dat recent een moeder beer met jonkies is gesignaleerd. Op een of andere wijze kiezen we voor de zee, waar we overigens totaal geen spijt van hebben….. de zeearenden en andere roofvogels (een steenarend? Rob help ons ;-0) vliegen af en aan en maken onderling ruzie om een gevangen visje. Verderop blijken allemaal zeehonden te zitten, waarvan sommige zo groot zijn dat de discussie ontstaat of het een zeeleeuw, zeerob of iets anders is. Moeten we later maar eens voorleggen aan de deskundologen.
We zijn er op het juiste moment: vrijwel dood tij en dus met een heel “ wad” waarop gefoerageerd wordt. We wandelen en fotograferen er enkele uren op los. We komen tot op een meter of 50 van een zeearend, die ons met zijn kraaloogjes scherp in de gaten houdt. We maken mooie foto’s.
Zeer tevreden en enthousiast lopen we terug naar de camper en gaan richting Campbell River. Doen nog wat inkopen en rijden naar de camping ‘met volledige hook-up’ voor vers water, legen van de afvaltanks en onze laatste douche voor een week. Vanaf zaterdag zijn we met de 5-daagse trekking over Nootka-Island bezig en volledig incommunicado. Wassen kan, maar dan in een zee die slechts 5 graden celcius warm is. Brrrr, we gaan het zien. Nu we internet hebben, wel even naar de weersvoorspelling in die regio gekeken: ziet er uitstekend uit. Geen regen de eerste dagen en veel zon. We hebben er zin in, zeker nadat Gerard richting receptie liep en om de hoek van het toiletgebouw oog in oog stond met een ree. Hij zag er echt uit, stond doodstil en ik aarzelde of het niet toch een in hout uitgesneden hert was. Na twee seconden bewoog hij (zij) langzaam en huppelde weg.
Met AM daarna een avondwandeling rond de camping gaan maken en aangewezen waar mijn ‘ close encounter’ was. Bleek het dier 50m verderop nog te staan. Verderop zagen we nog meer herten (het was al aardig aan het schemeren) en liepen we een oudere Canadees met hond tegemoet. Hij zat vaak op deze camping en was twee jaar geleden op dezelfde plek ook herten aan het bekijken. Toen die wegliepen, bleek er vlak naast hem in de greppel – op zo’n 5 meter – een zwarte beer te zitten. Hij is snel achteruit gaan lopen toen de beer niet meer in de weggelopen herten maar in hem geïnteresseerd was. Hij heeft zijn jasje uitgetrokken – boven zijn hoofd gehouden en zich zo groot gemaakt. Dat hielp kennelijk want op een gegeven moment liep de beer terug.
Wij lopen gedrieën terug naar de camping en nemen in het vervolg (naast een zaklamp die we vergeten waren) ook maar een jas mee ;-)
Rustig opgestaan na een goede nacht. Het weer ziet er goed uit; klaar voor de reis noordwaarts richting Campbell River. We willen daarvoor nog gaan alpine-wandelen bij het Forbidden Plateau op ruim 1000 m hoogte rond Mount Washington, maar de berg zit fors in de wolken. Afwachten of het lukt dus.
Al direct bij het omhoog rijden begint het fiks te regenen. Gelukkig maar kort. Daarna wordt het mistig en helemaal boven blijkt wandelen niet te gaan lukken want er ligt nog zeker een meter sneeuw!!
Terug naar beneden en naar de kust. Daar begint de zon volop te schijnen. We gaan via een ommetje ;-) richting Seal Bay Park om te wandelen: alweer dicht bos met enorm hoge bomen en veel varens op de rond. Lijkt wel Cathedral Grove, maar dan met mooi weer. We kunnen aan twee kanten van de weg het park in. De ene kant met een pad richting zee, de andere kant rondwandelen – maar ook met een waarschuwingsbordje dat recent een moeder beer met jonkies is gesignaleerd. Op een of andere wijze kiezen we voor de zee, waar we overigens totaal geen spijt van hebben….. de zeearenden en andere roofvogels (een steenarend? Rob help ons ;-0) vliegen af en aan en maken onderling ruzie om een gevangen visje. Verderop blijken allemaal zeehonden te zitten, waarvan sommige zo groot zijn dat de discussie ontstaat of het een zeeleeuw, zeerob of iets anders is. Moeten we later maar eens voorleggen aan de deskundologen.
We zijn er op het juiste moment: vrijwel dood tij en dus met een heel “ wad” waarop gefoerageerd wordt. We wandelen en fotograferen er enkele uren op los. We komen tot op een meter of 50 van een zeearend, die ons met zijn kraaloogjes scherp in de gaten houdt. We maken mooie foto’s.
Zeer tevreden en enthousiast lopen we terug naar de camper en gaan richting Campbell River. Doen nog wat inkopen en rijden naar de camping ‘met volledige hook-up’ voor vers water, legen van de afvaltanks en onze laatste douche voor een week. Vanaf zaterdag zijn we met de 5-daagse trekking over Nootka-Island bezig en volledig incommunicado. Wassen kan, maar dan in een zee die slechts 5 graden celcius warm is. Brrrr, we gaan het zien. Nu we internet hebben, wel even naar de weersvoorspelling in die regio gekeken: ziet er uitstekend uit. Geen regen de eerste dagen en veel zon. We hebben er zin in, zeker nadat Gerard richting receptie liep en om de hoek van het toiletgebouw oog in oog stond met een ree. Hij zag er echt uit, stond doodstil en ik aarzelde of het niet toch een in hout uitgesneden hert was. Na twee seconden bewoog hij (zij) langzaam en huppelde weg.
Met AM daarna een avondwandeling rond de camping gaan maken en aangewezen waar mijn ‘ close encounter’ was. Bleek het dier 50m verderop nog te staan. Verderop zagen we nog meer herten (het was al aardig aan het schemeren) en liepen we een oudere Canadees met hond tegemoet. Hij zat vaak op deze camping en was twee jaar geleden op dezelfde plek ook herten aan het bekijken. Toen die wegliepen, bleek er vlak naast hem in de greppel – op zo’n 5 meter – een zwarte beer te zitten. Hij is snel achteruit gaan lopen toen de beer niet meer in de weggelopen herten maar in hem geïnteresseerd was. Hij heeft zijn jasje uitgetrokken – boven zijn hoofd gehouden en zich zo groot gemaakt. Dat hielp kennelijk want op een gegeven moment liep de beer terug.
Wij lopen gedrieën terug naar de camping en nemen in het vervolg (naast een zaklamp die we vergeten waren) ook maar een jas mee ;-)
-
04 Juni 2011 - 19:01
Hans En Jacqueline:
Wat een prachtige verhalen en wat hebben jullie al veel gezien en gedaan in korte tijd en de foto's zijn geweldig! Wij genieten met jullie mee, super!
-
04 Juni 2011 - 21:40
Kees En Reina:
Prachtig!!!! maar wel brr..........
Succes met de 5-daagse tocht. -
05 Juni 2011 - 09:26
Hans & Anne:
Echt heel gaaf! Ziet er heel mooi uit! Succes met de 5-daagse tocht! En als er een beer in de buurt is moet de hightech gadget wel gebruikt worden hè;)
Xxxxx -
05 Juni 2011 - 17:33
Hans Karsch:
Mooi verslag, leuk om te volgen.
Laat ik nou lezen: ''Zeevarenden in overvloed"!
Er wordt veel met kajaks gevaren daar;)
-
06 Juni 2011 - 09:50
Prisca:
Die beer, zat die er ook nog?? ha ha
Wat een verhaal. Wees voorzichtig aub.
Trouwens, de reisverhalen lezen geweldig, Je kunt altijd nog schrijver worden Gerard.
Ik geniet mee. -
06 Juni 2011 - 10:16
Els:
FAN-TAS-TISCH!!
Weet er geen beter woord voor. Kijk nu alweer uit naar het verhaal en de foto's van de 5-daagse tocht.
-
07 Juni 2011 - 16:23
Merijn Nijenhuis:
leuk en toevallig dat we naar dezelfde plek gaan! ik heb ook heel erg veel zin in Canada, en ik hoop dat jullie het leuk hebben. -
07 Juni 2011 - 16:40
Theo En Mariëtte:
Zo zeg, dat is wel heel veel hooked up ervaring.
Maar mooie verhalen, en leuke dieren die jullie tegenkomen, en dan moet het grootste deel van jullie reis nog beginnen.
We leven mee met jullie 5 graden verhalen: bij ons is dat zo'n 30 graden warmer op het ogenblik. En afwassen wordt dit keer voor ons gedaan.
Afzien kent vele gedaantes....
Groeten, Mariëtte en Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
