Wat een grootsheid, leegte en toch: prachtige schoonheid. Het staat in alle folders over Namibië en is een van DE toeristische trekpleisters:de rode zandduinen van Sossusvlei (de hoogste ter wereld - tot meer dan 300meter) en Deadvlei, waar dode bomen van wel 500 jaar versteend in het zand staan. Prachtige, fotogenieke natuur!

Gelukkig mochten wij al een uur eerder de 60 km door het rode woestijnlandschap afleggen om bij deze fenomenen te komen. Omdat we in het nationaal park op de campsite stonden. Dus om 5 uur op en de auto/tent inpakken om tegen 6 uur voor de ingang in de rij te staan. Eerst de zonsopkomst bovenop dune 45 meegemaakt en gefotografeerd. Een NL-stel heeft ons daar ook samen gefotografeerd. Prachtig. Toen naar Deadvlei, waar we naar boven op de duin zijn gelopen en toen al "skieend" naar beneden, naar de vallei met de dode bomen. Indrukwekkend. Rond 10 uur gauw naar de auto omdat het weer erg warm werd. Terug door het mulle zand van de woestijn, waar we onze 4WD ontzettend nodig hadden en het goed was dat we in Brabant op het zand hadden geoefend. Het was best spannend, maar ging gelukkig prima. We hadden de bandenspanning verlaagd tot 1,5 bar en 'gleden' over het zand, de sporen en hobbelden over de kuilen. De eerste "off road" ervaring goed doorstaan.

De campsite is groot voor Namibische begrippen: 26 plaatsen. Wij hebben een plek waar je in Frankrijk minstens 25 tenten kwijt kunt ;-) En de volgende site is honderd meter of meer verder.

We hadden uitzicht op springbokken, oryxen en in de verte een aantal struisvogels. Heerlijk bijgekomen en de auto verder leren kennen, de koelkast gerepareerd en de indrukken een beetje verwerkt. Lekker koud biertje en een oryx-steak in het restaurant. Aanbevolen! De tweede avond kampvuurtje gemaakt en zelf een oryx op de braai gelegd. Rood wijntje erbij, prachtig uitzicht en ondergaande zon: rust - ruimte - ontspanning - VAKANTIE!