Swakopmund: een ontregelende smeltkroes

Swakopmund: een ontregelende smeltkroes van het verleden

Vanuit min of meer het centrum van Namibië rijden we door een steeds desolater woestijnlandschap naar het westen, naar de kust. We krijgen de komende 2 dagen zeer tegenstrijdige gewaarwordingen. Allereerst: vanuit 38 gradenkomen we in 12-14 graden en mist... Door de zuidelijke golfstroom is het zeewater hier in deze tijd normaal 9 graden. Op dit moment echter 14 graden, omdat de afgelopen paar jaar de klimaatveranderingen ook hier een onvoorspelbaarder karakter hebben gecreeerd zo hoorden we van onze gids. Dat betekent: truien en windjack tevoorschijn halen. Zelfs de buff is gebruikt! Ten tweede: de taal en cultuur hier. Een enorme mengelmoes van Duits, Engels, afrikaans-Nederlands en lokale talen in een plaats waar je ook bratwurst kunt krijgen en waar in het centrum de bouwstijl erg duits is. Het koloniale verleden, namibie was een duitse kolonie en is sinds 25 jaar onafhankelijk, is hier wel heel sterk voelbaar en aanwezig.

Voor Ruud en Els nemen we nog een folder mee van een prachtig complex dat gebouwd wordt; voor senioren die leeftijdsbestendig willen wonen ;-) Swakopmund: voor elk wat wils.

(terwijl ik dit zit te schrijven moet ik af en toe even rondkijken en opletten, want op 100 meter lopen een paar woestijnolifanten... Imposant); ik schrif inmiddels weer in de binnenlandenvan Namibië)

1 uur en 4 imponerende olifanten op 50 meter van onze tent plus een paar mooie fotos later

Ten derde: het "afrikagevoel" is hier bij de kust in eerste instantie ver te zoeken. De zee is woest en de golven zeer hoog. Een meter of 3-4! We lopen de pier op en worden door brekende golven nat. Het lijkt hier wel op een waddeneiland, ook door al dat duits. Gelukkig maken we nog een leuke trip naar de zeehonden (ook ameland....) en de flamingos en pelikanen (weer wat minder NL) in een kayak met een gids. De gids was van origine.... Schots. Kortom een smeltkroes van talen en culturen en ervaringen. En we hebben het hier koud en vochtig. Dus 's avonds een houtvuurtje aan en een paar lekkere spiesjes gebraden en een flesje rode zuidafrikaanse wijn. Da's wel weer afrikaans...

Bij het vertrek uit Swakopmund doen we ook nog even een arts en apotheek aan, want AM heeft een ontsteking bij haar oor opgelopen. We worden snel en efficient (duits?) geholpen en krijgen de nodige pillen en zalfjes mee. Geen oorontsteking, maar een onderhuidse infectie; wellicht van een insectenbeet.