First Nations, Grizzlies, een wolf en zwarte beren

Vrijdag 10 juni Naar het noorden van Vancouver Island
In Campbell River nog even boodschappen gedaan bij de Walmart – wat een gigant. Je wordt er een beetje meewarig aangekeken als je niet met een enorme kar rondloopt, maar met een boodschappenmandje…
Anne Mieke neemt voor het eerst plaats achter het stuur van de camper en we gaan op weg naar Telegraph Cove. Aardig (toeristisch) plaatsje met een leuk Whale Museum. We krijgen uitleg van een meisje dat Nederlandse roots heeft. Vervolgens door naar Port McNeil om de boot te nemen naar Alert Bay op Cormorant Island. We komen rond 18.30 uur aan op de camping en blijken de enige passanten te zijn. Er woont 1 man permanent in een oude bus met een zeiltje erover. De camping heeft zowaar stroom, water en de telefoon doet het hier ook. Er is geen internet. We eten het restantje macaroni van gisteren, dat we in de magnetron kunnen opwarmen omdat we elektra hebben. Makkelijk. Het is te koud om buiten te zitten, dus nog wat lezen en vroeg naar bed.
Zaterdag 11 juni: een heerlijk luierdagje
Vroeg wakker en opgestaan. Na het ontbijt direct vanaf de camping gaan wandelen: een boardwalk door het moeras. We zien veel vogels en o.a. een nest met een jonge zeearend. We lopen naar het dorp en gaan naar het visitors center voor informatie. Vervolgens richting het unieke U’mista Museum met informatie en kunst van de First Nations uit deze regio. Prachtig! We wandelen verder via diverse totempalen, het ‘Big House’ (waar de Indiaanse ceremonies worden gehouden) waarnaast de grootse totempaal ter wereld staat. Omdat de Indianen in deze regio met 6 a 7 uur per dag toekonden om te voorzien in eten, drinken en onderdak, hadden ze tijd te over voor artistieke en religieuze uitingen. Hierdoor is er een rijke cultuur ontstaan en dat is te zien.
Inmiddels is de zon flink doorgebroken en gaan we naar de camper om te lunchen en te luieren; heerlijk buiten op een stoeltje of in het gras. Er schijnt gesnurkt te zijn ;-) Bij de borrel maken we buiten een haardvuurtje en na het eten nog een avondwandeling langs de Big Tree Trail en nogmaals het plankier door het moeras. Helaas geen uilen gezien (die hier schijnen te zitten). Nog wat rommelen en bijtijds naar bed, want morgen meert de boot voor de grizzly-tour om 6.40 uur af in de haven om ons op te pikken. Een vroegertje dus.
Zondag 12 juni: de Grizzly Tour naar Knight Inlet
Inderdaad exact om 6.40 uur komt de boot aanvaren bij de haven. We zijn met een groepje van 6 (2 echte Britten, 2 franstalige Canadezen die goed Engels spreken, en wij) samen met de gids, Derek, een soort ‘berenbioloog’. Ontbijt staat klaar aan boord en als er een ‘sighting’ is kunnen we op het dak van de boot nog beter uitkijken.
De eerste sighting is er al snel: een bultrugwalvis duikt op en onder en laat zijn enorme staartvin zien. Zo’n beest is een meter of 20 lang en we zijn zo onder de indruk dat we vergeten te fotograferen. Ook zien we weer een wolf lopen waar Derek erg van onder de indruk is: in 9 jaar werken als gids bij berenexcursies is het voor hem de vijfde keer dat hij een wolf ziet (wij zijn hier nu twee weken en hebben er al 2 gezien….)
Met een noodvaart spuiten we richting Knight Inlet tussen allemaal grotere en kleinere eilanden door. Het weer is prima: licht bewolkt, weinig wind. We zien de nodige bruinvissen, duikelende dolfijnen (eentje volgt kort de hekgolf van de boot), zeehonden en zee-arenden. Halverwege de tocht (ongeveer 40 km de ‘fjord’ in) zien we aan de kant een Grizzly beer. Derek herkent hem als zijnde Peanut, een mannetje van 27 maanden oud. Lichtbruin van kleur met een bolle kop met haar en veel groter dan een zwarte beer. Hij loopt wat te scharrelen over een klein kiezelstrandje en we kunnen hem heel goed zien en fotograferen.
In Glendale Cove (een zijtak van de Knight Inlet waar een rivier, de Glendale in uitmondt) stappen we over in een veel kleinere boot. Dit is een platbodem met een hele stille buitenboordmotor waarmee we de rivier stroomopwaarts kunnen varen om meer te kunnen zien. Er lopen diverse reeën rond, wat ons verbaast want is dat geen lekker berenhapje?
Maar nee, de beren zijn niet in herten geïnteresseerd vanwege het paarseizoen. En ze weten dat er de komende maanden zalm te over zal zijn en dan kunnen ze zich vet eten voor hun winterslaap. Wij vonden Peanut al heel groot maar hij was ongeveer 40% kleiner dan voor de winterslaap van afgelopen winter volgens Derek.
Het is nu geen zalmseizoen dus er is weinig berenactiviteit rondom de rivier. Wel veel vogels (o.a. kolibri’s en zee-arenden) en gelukkig spotten we ook nog twee zwarte beren, een mannetje en een vrouwtje. Derek vaart er naar toe en gooit het anker uit op zo’n 20 meter van de kust. De beren kijken niet op of om en blijven lekker knagen aan het gras. We kunnen ze uitstekend bekijken en uitgebreid fotograferen.
Terug op de grotere boot wil Derek een fantastische lunch voor ons gaan klaarzetten als we in de verte een grizzly moeder (Bella) en haar 2 jongen van 1 jaar oud ontwaren. De lunch wordt uitgesteld. We gaan voorzichtig met de boot naar de grizzlies. Het geslacht van de jongen is nog niet bekend: de enige manier om daar achter te komen bij een wilde grizzly is door te kijken of ze naar voren (mannetjes) of naar achteren (vrouwtjes) plassen maar dat lukt pas als ze groot genoeg zijn om boven het gras uit te komen, en dat duurt minstens een jaar. Kennelijk plassen ze niet op het strand….
We hebben alle tijd om ze rustig te observeren in hun natuurlijke habitat.
Op de terugweg varen we nog langs een oude First Nations (= Indianen) nederzetting met rotsschilderingen op de kust. Terwijl we daar naar kijken komt er via de marifoon bericht dat er Orka’s gesignaleerd zijn wat verder op in de zeestraat. Derek vaart er naar toe maar veel meer dan een vin in het wat onrustiger wordende water vanwege de opstekende wind komen we niet.
Om 4 uur zijn we weer in de haven van Alert Bay. Het is een beetje gaan regenen dus we hebben de tijd om in de camper na te genieten van alles wat we hebben gezien en de (zeer) vele foto’s die we hebben gemaakt. Een paar daarvan zullen we op de site zetten.

PS: niet alle foto's worden elke keer goed ge-upload merken we. Er ontbreken er dan wat.