Eerste Close Encounter met zwarte beer
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Anne Mieke
09 Juni 2011 | Canada, Campbell River
Zaterdag 4 juni
Het weer is geweldig; we ontbijten buiten en douchen uitgebreid. De laatste keer voor de komende 5 dagen… De spanning begint toe te slaan, maar we gaan eerst nog wandelen in Strathcona Provincial Park. In het boek van Lo staat dat er een mooie wandeling van 2 uur is naar de Upper Myra Fall. De (auto)weg er naar toe is geweldig mooi, o.a. langs Campbell Lake en Buttle Lake. Op de toppen (tot 2000 meter) nog volop sneeuw.
Aangekomen bij de parkeerplaats staat er een bordje dat het 2 uur lopen naar de waterval is - enkele reis. Dat is erg krap, want we hebben geen 4 uur beschikbaar omdat we om 17.00 uur Lo Camps en zijn zoon Mark zullen ontmoeten in Gold River. Toch maar gaan wandelen. Anne Mieke loopt nog even terug naar de camper om voor de zekerheid de bear-bell op de rugzak te doen. De wandeling is prachtig door bos met hoge en dikke bomen. Her en der nog restanten sneeuw. En dat op 400 meter hoogte. Het is duidelijk dat het vandaag een van de eerste dagen met mooi weer is. We boffen!
De waterval bereiken we in 5 kwartier, dus dat geeft tijd en rust. Met enorm geweld stort een grote hoeveelheid water naar beneden. Na een korte lunchpauze lopen we terug naar de camper. De laatste 500 meter moeten we over een grindweg en wat zien we daar, op 100-150 meter voor ons lopen: onze eerste zwarte beer!! Hij heeft ons niet in de gaten en sjokt, met zijn rug naar ons toe, voor ons uit. In een tempo waarop wij niet hadden gerekend, we moeten nu toch wel naar de camper om op tijd Lo te ontmoeten. Wat te doen?
We besluiten rustig achter de beer aan te lopen en te blijven praten; we lopen naast elkaar. Op een gegeven moment zien we de beer voor ons links de weg af gaan en de struiken in. We lopen ‘rustig’ door en kijken af en toe toch even om, nadat we de plek zijn gepasseerd waar de beer verdween. Hij zal ons waarschijnlijk ook hebben zien passeren en hebben gedacht: schiet een beetje op, dan kan ik weer verder sjokken over ‘mijn’ paadje.
En zo hadden wij onze eerste close encounter. Wat een ervaring en wat goed om uit de boekjes en van Lo te hebben vernomen hoe in dergelijke situaties te reageren – en te zien dat het werkt! En uiteraard enthousiast over onze ontmoeting – eerder dan verwacht.
Onderweg naar Gold River komen we langs de weg nog een tweede beer tegen, die schielijk de bosjes induikt als we met de camper naderen. Precies op tijd treffen we Lo en Mark in Gold River. Dan start onze 5-daagse Nootka Trail. Dat wordt een meer dan fantastische ervaring waar we later meer over zullen vermelden. Ontmoetingen met een wolf, een zwarte beer, orka’s, zeehonden, zeeleeuwen, zeearenden, en zelfs kolibri’s. Wandelen over strand, langs kliffen en door het regenwoud. Zwemmen in (ijs)koud water. Teveel om op te noemen.
Nu eerst slapen en alle indrukken van de trekking verwerken en beschrijven plus de foto’s uitzoeken. Tot spoedig (als we weer ergens internet verbinding hebben)
Het weer is geweldig; we ontbijten buiten en douchen uitgebreid. De laatste keer voor de komende 5 dagen… De spanning begint toe te slaan, maar we gaan eerst nog wandelen in Strathcona Provincial Park. In het boek van Lo staat dat er een mooie wandeling van 2 uur is naar de Upper Myra Fall. De (auto)weg er naar toe is geweldig mooi, o.a. langs Campbell Lake en Buttle Lake. Op de toppen (tot 2000 meter) nog volop sneeuw.
Aangekomen bij de parkeerplaats staat er een bordje dat het 2 uur lopen naar de waterval is - enkele reis. Dat is erg krap, want we hebben geen 4 uur beschikbaar omdat we om 17.00 uur Lo Camps en zijn zoon Mark zullen ontmoeten in Gold River. Toch maar gaan wandelen. Anne Mieke loopt nog even terug naar de camper om voor de zekerheid de bear-bell op de rugzak te doen. De wandeling is prachtig door bos met hoge en dikke bomen. Her en der nog restanten sneeuw. En dat op 400 meter hoogte. Het is duidelijk dat het vandaag een van de eerste dagen met mooi weer is. We boffen!
De waterval bereiken we in 5 kwartier, dus dat geeft tijd en rust. Met enorm geweld stort een grote hoeveelheid water naar beneden. Na een korte lunchpauze lopen we terug naar de camper. De laatste 500 meter moeten we over een grindweg en wat zien we daar, op 100-150 meter voor ons lopen: onze eerste zwarte beer!! Hij heeft ons niet in de gaten en sjokt, met zijn rug naar ons toe, voor ons uit. In een tempo waarop wij niet hadden gerekend, we moeten nu toch wel naar de camper om op tijd Lo te ontmoeten. Wat te doen?
We besluiten rustig achter de beer aan te lopen en te blijven praten; we lopen naast elkaar. Op een gegeven moment zien we de beer voor ons links de weg af gaan en de struiken in. We lopen ‘rustig’ door en kijken af en toe toch even om, nadat we de plek zijn gepasseerd waar de beer verdween. Hij zal ons waarschijnlijk ook hebben zien passeren en hebben gedacht: schiet een beetje op, dan kan ik weer verder sjokken over ‘mijn’ paadje.
En zo hadden wij onze eerste close encounter. Wat een ervaring en wat goed om uit de boekjes en van Lo te hebben vernomen hoe in dergelijke situaties te reageren – en te zien dat het werkt! En uiteraard enthousiast over onze ontmoeting – eerder dan verwacht.
Onderweg naar Gold River komen we langs de weg nog een tweede beer tegen, die schielijk de bosjes induikt als we met de camper naderen. Precies op tijd treffen we Lo en Mark in Gold River. Dan start onze 5-daagse Nootka Trail. Dat wordt een meer dan fantastische ervaring waar we later meer over zullen vermelden. Ontmoetingen met een wolf, een zwarte beer, orka’s, zeehonden, zeeleeuwen, zeearenden, en zelfs kolibri’s. Wandelen over strand, langs kliffen en door het regenwoud. Zwemmen in (ijs)koud water. Teveel om op te noemen.
Nu eerst slapen en alle indrukken van de trekking verwerken en beschrijven plus de foto’s uitzoeken. Tot spoedig (als we weer ergens internet verbinding hebben)
-
10 Juni 2011 - 06:16
Mathias:
Echt fantastisch dat jullie zo ah genieten zijn.mooi verhaal weer, en maar goed dat jullie goed voorbereid waren mbt die close encounter.
We kijken uit naar de verhalen en ook zeker de foto's van de trekking!
Veel plezier de komende week weer!(nog besef van tijd/dag?
Gr
Mathias -
10 Juni 2011 - 07:13
Els En Ruud:
Wat een mooi avontuur maken jullie mee! Zoveel natuur en ruimte lijkt me ook heerlijk. Volgens mij is dit helemaal de reis waar jullie van droomden! Goed vervolg en veel plezier op de Nootka trail. -
10 Juni 2011 - 08:42
Els:
Ongelooflijk wat een prachtige verhalen. Ook een prachtige foto's van picasa zeg.
Hopelijk goed geslapen vannacht! Ik kijk nu alweer uit naar het nieuwe verhaal over de Nootka Trail!! Kus -
10 Juni 2011 - 08:59
Papa:
Reuze info.Doet me aan mijn beerontmoeting denken toen mama ,die naar een mooie plant keek, tegen me zei wat loop je toch te kletsen.
Groetjes -
10 Juni 2011 - 14:57
Nadia:
Wow, cool verhaal weer :) Spannend lijkt het me, met al dat wild! Maargoed, zolang er verhaaltjes verschijnen, hoeven we ons denk ik geen zorgen te maken... ;-)
Liefs!
Nadia -
10 Juni 2011 - 16:29
Frank En Margriet:
De bearbell werkt dus, jullie konden hem rustig bekijken van achter. Wie weet hoeveel er komen als je hard belt........
Spannend hoor.
Heel veel plezier bij de komende Nootka trail, we zijn benieuwd naar jullie belevenissen.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
